ብዙ ጀማሪዎች ፣ እና ደራሲያን ብቻ አይደሉም ፣ እነሱ ትርፋማ እና በጣም ርካሽ እንደሆኑ በመቁጠር የቅጅ ጽሑፍ ልውውጦችን ማለፍ ይፈልጋሉ ፡፡ ሆኖም ፣ ስለ ሐሰተኛ ደንበኞች ያለ ልምድ እና በቂ ዕውቀት ፣ ቅጅ ጸሐፊዎች ብዙውን ጊዜ የሙከራ ጽሑፍን ፣ ነፃ ጽሑፍን ለመጻፍ በሚያቀርቡ አጭበርባሪዎች ውስጥ ይሮጣሉ ፡፡ በአሳቾች ዙሪያ እንዴት ማግኘት ይቻላል?
የሙከራ ጽሑፍ
እዚህ ሁሉም ነገር ፍትሃዊ ይመስላል ፡፡ ቅጅ ጸሐፊው ለደራሲዎች ምልመላ ማስታወቂያ አግኝተው ደንበኛውን ያነጋግሩ ፡፡ እጩውን ነፃ የሙከራ ተግባር ይሰጠዋል ፣ ማለትም ፣ ቅጅ ጸሐፊው ለሥራው ክፍያ እንደማይቀበል አስቀድሞ ያውቃል ፡፡
መያዙ ምንድነው?
ደንበኛው መጣጥፉን እንደተቀበለ ሥራው ብዙ ስህተቶችን የያዘ እና ጥራት ያለው ጥራት የጎደለው መሆኑን ለደራሲው ያሳውቃል ፡፡ ሆኖም ፣ ከሁለት ቀናት በኋላ ፣ ቅጅ ጸሐፊው ጽሑፉን በጣቢያው ላይ ታትሞ ሙሉ በሙሉ ያለምንም እርማት ያገኛል ፡፡
ሐቀኛ ደንበኞች አሉ?
ሐቀኛ ደንበኛን ከአጭበርባሪ ለመለየት ፣ ለሙከራው ተግባር ትኩረት ይስጡ ፡፡ የአንድ ጽሑፍ አማካይ መጠን ከ 600 እስከ 800 ቁምፊዎች መሆን አለበት ፣ ለ 2000 ቁምፊዎች ትዕዛዝ ከተቀበለ ፣ ይህ ጥሩ ምልክት አይደለም። የሙከራ ምደባ ለሁሉም ተመሳሳይ መሆን እና በይፋ የሚገኝ መሆን አለበት ፣ ደንበኛው ሥራውን በፖስታ ከላከ እንዲህ ዓይነቱን አቅርቦት መቃወም ይሻላል ፡፡ እና በመጨረሻም ፣ የመጨረሻው ፣ ምናልባትም በጣም አስተማማኝ ምልክት ቀነ-ገደቡ ነው። የሙከራው ተግባር አስቸኳይ ሊሆን አይችልም ፣ ለብዙ ቀናት ተሰጥቷል ፡፡ ደንበኛው ሥራውን በ 2 ሰዓታት ውስጥ ለማጠናቀቅ ከጠየቀ እሱ ግልጽ ማጭበርበር ነው።